பழம்பொரியும், சிக்கன் கறியும்.

சென்ற வருடம் திருவனந்தபுரமும், பாலோடும்  பொன்முடியும் சென்றிருந்த போது விதம் விதமான கேரள உணவுகளை ருசிக்கும் வாய்ப்புக் கிடைத்தது.

அவற்றுள் கப்பக்கிழங்கு மசியல், கேரள சிவப்பரிசி ( கொட்டையரிசி ) சாதம், தேங்காய் எண்ணெயில் சிவப்பு மிளகாய் கிள்ளிப் போட்டு வறுத்த கோழிக்கறி, சிக்கன் க்ரேவி, மத்திமீன் ஃப்ரை , பழம் பொரி ( ஏத்தக்காயப்பம் ), உன்னியப்பம், இலைக் கொழுக்கட்டை,  நேந்திரன் சிப்ஸ், எளக்கி வாழைப்பழம், சீரக வெள்ளம் ( அட சீரகம் போட்டுக் காய்ச்சிய தண்ணிதாங்க ! ) , அப்புறம் ஏதோ மரப்பட்டையைப் போட்டுக் காய்ச்சிய தண்ணீரும் கிடைச்சுது.

நம்ம தமிழ்நாட்டு நாக்குக்கு அதெல்லாம் வித்யாசமா இருந்துச்சு. நாம முன்னே கடலை எண்ணெய் அப்புறம் நல்ல எண்ணெய் அது கசந்ததால பின்ன ரிஃபைண்ட் ஆயில்னு மாறிட்டோம். ஆனா மலையாளீஸ் இன்னும் சமையல் தேங்காய் எண்ணெயிலதான்.

நாங்கள் சென்னையில் இருந்தபோது கேரளாவில் ஒரு முறை வெள்ளம் வந்ததை டிவியில்   கீழ்வீட்டுத் தோழி ரஜிதாவுடன் பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன். அப்போது அந்த வெள்ளத்திலும் ஒரு பெண் தேங்காய் உடைத்துத் திருகி ( மெய்யாலுமே ஒரு பாறையின் மேல் அமர்ந்து சுற்றி நீர் ஓடிக் கொண்டிருக்க ) அருகாமணையில் தேங்காய் திருகிக் கொண்டிருந்தது. அப்போது அவர் “ பாரு எவ்ளோ வெள்ளம் வந்து என்ன . தேங்காய் திருவிகிட்டு இருக்கு மலையாளீஸுக்குத் தேங்காய் இல்லாம சமைக்கத் தெரியாது என்றார் !”

அதென்னவோ தேங்காயிலும் தேங்காய் எண்ணெயிலும் விதம் விதமாகப் பொரித்தும் வறுத்தும் வதக்கியும் அரைத்தும் அவர்கள் சமைக்கும் உணவுகளின் ருசிக்கு ஈடு இணை இல்லைதான்.

மத்தி மீனைக் கீறி மிளகாய்ப் பொடி போட்டு உரசி தேங்காய் எண்ணெயில் வறுத்திருந்தார்கள். பயங்கரக்காரம். அது மறுநாள்தான் தெரியும் :) :) :)

பழம் பொரி ஆழப்புழாவில் ஒரு கடையில் வாங்கி சாப்பிட்டேன். லேசாக தித்திப்புடன் வாழைப்பழ பஜ்ஜி போலிருந்தது. மைதாவில் தோய்த்துப் போடுவார்கள் போல அரிசி, வெல்லம், சுக்கு கலந்தது போலும் இருந்தது.

உன்னியப்பமும், இலைக் கொழுக்கட்டையும் பாலோடுக்கு போயிருந்தபோது நண்பரின் உறவினர் வீட்டில் காலைப் பலகாரத்துக்கு வைத்தார்கள். அரிசி மாவில் வெல்லத்தை ஊற்றிப்  பிசைந்து குழிப்பணியாரம் போன்ற கல்லில் ஊற்றி எடுப்பது உன்னியப்பம். இலைக்கொழுக்கட்டைக்கு அரிசி வெல்லப் பாகு ஏலக்காய், எள் சேர்த்துப் பிசைந்து ஏதோ ( பலா இலையா தெரியலை - தையிலை மாதிரி இருந்தது ) இலையில் வைத்து மடித்து டூத் பிக்  போலக் குத்தி வேகவைத்து இருந்தார்கள்.

எளக்கி வாழைப்பழமும், சீரக வெள்ளமும் , இன்னொரு மரப்பட்டையைப் போட்டுக் காய்ச்சிய சிவப்பு வெள்ளமும் கிடைத்தது. :) 

அடுத்துப் பொன்முடி சென்ற போதும் அவர்கள் இல்லத்திலிருந்தே கப்பக்கிழங்கு மசியல்,  கேரள சிவப்பரிசிச் சாதம், பருப்பு கறி, சிக்கன் கறி, சிக்கன் கிரேவி கொடுத்தனுப்பினார்கள். அந்த சிக்கன் கறி ரொம்ப சூப்பர். தேங்காய் எண்ணெயில் வரமிளகாயைக் கிள்ளிப் போட்டு நிறைய சின்ன வெங்காயம் வறுத்து அதில் கோழியைப் போட்டு உப்பிட்டு வறுத்திருந்தார்கள், செம ருசி. ஆனா அவங்க ஊர்ல பால் தயிர் நல்லா இல்ல. இல்லாட்டி தயிர்சாதத்துக்கு இது செம காம்பினேஷனா இருந்திருக்கும்.

இந்த நேந்திரம் சிப்ஸ் (ஏத்தக்காய் சிப்ஸ்) அங்கே ஒரு கடையில வாங்கி வந்தோம். பின்ன கேரளா போனா இன்னும் பலாக்காய் சுக்கு வெரட்டி,  நேந்திரங்காய் உப்பேரி வாங்காம நிறைவு பெறுமா என்ன..

ஆனா அங்கே போயிட்டு வந்தபின்னாடி என் கணவரின் அலுவலகத்தில் வேலை செய்யும் இரு பெண்கள்., கேரளா சாரி வாங்கலையா ( அதுதாங்க இரட்டை முண்டு ) அப்புறம் கேரளா சூடிதார் வாங்கலையா அப்பிடின்னு கேட்டு ரேக்கி இந்த சந்தோஷத்தை எல்லாம் கெடுத்துட்டாங்க. அடுத்து எப்ப கேரளா போவோம்னு ரங்க்ஸ் கிட்ட கேட்க ( இதை எல்லாம் வாங்க :) அவர் இங்கேயே எல்லாம் கிடைக்கும் வாங்கிக்கலாம்னுட்டார். :)

என்னதான் சந்தோஷம் இருந்தாலும் சந்தோஷத்துலேயே பெரிய சந்தோஷம் எதையும் நாம மிஸ் பண்ணலைங்கிறதுதானே. :)