உயிரற்றும் இருப்பது.

ஒற்றைக் கோப்பையில்
இனிப்புத் திரவம்
வசீகரித்தது.

இதமான சூட்டில்
ஆடை மேலமர்ந்ததும்
கால் வழுக்கியது.

தலைகுப்புற விழுந்ததும்
ஞாபகம் வந்தது
நீச்சல் தெரியாதது.


இறக்கைகள் துடுப்புகள் அல்ல
என உணர்வதற்குள்
குடிகாரனாய் உப்பி
மிதக்கத் துவங்கினேன்.

 ”அடச்சே.. ஈ.” .
தூக்கிப் போட்டு
விழுங்க விரும்பிய
கோப்பையைக் கழுவிக்
கவிழ்த்தாள்.,
கைபேசியை வெறித்து ஒருத்தி.

விரிந்த சிறகுகளோடு
வாஷ்பேசினில் கசிந்த
குழாய் நீரில்
சுத்தியபடி கிடந்தேன்
உயிரற்றும் இருப்பதான நான்.


 டிஸ்கி:- இந்தக் கவிதை 9,ஜூலை,2012 அதீதத்தில் வெளியானது.