நிழல்கள் உலவும் தெரு:- ( சொல்வனத்தில் )

நிழல்கள் உலவும் தெரு:-

மரத்தின் கிளைகளிலிருந்து

நிலவுச்சுடர் தெறிக்கச் சிதறிவிழுந்தது

ஒரு வாதாங்கொட்டை.

வாலைமடித்துக் கூர்கண்கள் ஜொலிக்கக்

குப்பைத்தொட்டியினருகே

காத்திருந்தது ஒரு நாய்.

பாடல்கள் இறைத்துப் புகைவரைந்து

சக்கரங்களைச் செதுக்கிச் சிற்பமாய்ச்சென்றது

ஒரு இளவேகவண்டி.

பொம்மைகளையும் போர்வைகளையும் சுமந்து

நம்பிக்கை ஒளிர அடுத்தபுகலிடம்

விரைந்து கொண்டிருந்தார்கள் அவர்கள்.

நகரும் நிலவொளியில்

நிச்சலனமற்றிருந்தது

நிழல்கள் உலவும் தெரு.

டிஸ்கி:- இந்தக் கவிதை சொல்வனத்தில் 29.12.2014 வெளியாகி உள்ளது.