பெயர்ச் சங்கீதம்..

தினமொருமுறை என் பெயரை
உரைத்துச் செல்கிறாய்..
உள் உவப்ப...

இசைக் கெடிகாரமாயும்.,
சீன வாஸ்துவின்
காற்றிசைச் சிணுங்கியுமாய்
ஒலித்துக் கிடக்கிறது அது..

எடுத்து ஒளிக்கும் ப்ரயத்தனத்தில்
உன் வார்த்தைகளைத்
திரும்பத் தவறவிட்டு.,


திகைத்துப் பிடிக்கையில்
பேரோசையாய் வெடித்துச்
சிதறுகிறது அது..

காற்று பற்றி இழுத்துக்கொண்டு
பரிதவித்துத் திரிகிறது..
உன்னிடமும் என்னிடமும்
முகமாத்துச் செய்ததுபோல்..

பாலருந்தும் குழந்தையின் சேட்டையாய்..
பால் சிதறி வடியும் துளிகளும்
அதன் வாயுமாய்
மணத்துக் கிடக்கிறது எல்லாமும்..