முன்னொரு நாள்
முன் மாலைப்போதும்
பின்னொரு நாள்
பின்னிரவுப்போதும்
இன்னொருநாள்
இளங்காலைப் போதும்
உன் குரல் அனுப்பி
விழுந்து கிடந்த
எனை தூக்கினாய்
குழந்தையைப்
போலானேன்
சினேகிதியே
தாயானாய்
வார்த்தைகளால்
தாலாட்டி
இதம்தந்தாய்
உன் இதழ் குவித்து
வலப்பக்கம் நீ இட்ட
ஐஸ்க்ரீம் முத்தம்
உன் அன்பைப் போல
காயாமல் தேனாய் மதுவாய்.
தொடும்போதெல்லாம்
உன் மன வடிவாய்..
நன்றி மது.
அட! என்ன இனிமையான ஐஸ்க்ரீம் போன்ற ஒரு கவிதை...
பதிலளிநீக்குபகிர்வுக்கு மிக்க நன்றி...
பதிலளிநீக்குதோழமை தரும் மனபலத்தை அழகாகச் சொன்னீர்கள்! அருமை! :)
பதிலளிநீக்குஅஹா நன்றி கீத்ஸ்
பதிலளிநீக்குநன்றி துளசி சகோ
நன்றி கீதா ரவி. :)
வலைப்பதிவர் ஒற்றுமை ஓங்கட்டும்.!
என்றும் நம்முள் வலிமை பெருகட்டும்.!