28.3.86
1.சகடை
உருண்டது
விடியலின்
வெளிப்பாடாய்.
காற்றின்
இரத்தம்
இலைகளில்
உறையும்.
( மனசு
)
மாமரத்துக்
காகங்கள்
ஈக்கள்
ஈக்கள்
கையிலும்
காலிலும்
நெளிகின்ற
நூலாய்
எறும்புகள்.
( வறுமை
)
அவிந்த
அடுப்புகள்
அலங்காரக்கொண்டைகளுடன்.
சூரியத்தறி
சரிகையாய்
நெய்யும்.
தினம்
நடந்து
பரிதிகள்
களைக்கும்.
சகடை
சகடையாகும்
சத்தம்
நீக்கி.
23.03.1986 !!!!!
பதிலளிநீக்குஎழுதிய கைப்பிரதி இன்னும் பத்திரமாக .... பொக்கிஷமாக ! :)
நல்வாழ்த்துகள்.
படம் பற்றி... ??
பதிலளிநீக்குகவிதை தாங்கிய காகிதம்
பதிலளிநீக்குபழுப்பேறிப் போனாலும்
கவிதை இன்னும் பளபளப்பாய் இருப்பதே
கவிதையின் சிறப்பு
பகிர்வுக்கும் தொடரவும் நல்வாழ்த்துக்கள்
கடுகுகள் ஆனாலும்
பதிலளிநீக்குசுவையினில்
இனிமையில்
பிரமாண்டமாக
அருமையாக இருக்கின்றது சகோதரி! சிறு வயது முதலே கலக்கல்தானோ....
பதிலளிநீக்குநன்றி விஜிகே சார்.
பதிலளிநீக்குடிடி சகோ இது கல்லூரிப் பருவத்தில் எழுதிய கவிதை. தற்போது வந்துள்ள சகடை திரைப்படம் பற்றி அல்ல :)
நன்றி ரமணி சார்
நன்றி முருகானந்தம் சார்
நன்றி துளசி சகோ & கீத்ஸ் :)
வலைப்பதிவர் ஒற்றுமை ஓங்கட்டும்.!
பதிலளிநீக்குஎன்றும் நம்முள் வலிமை பெருகட்டும்.!