பேரன்பின் அருணாசல ஐயாவுக்கு நூற்றாண்டு விழா.

எங்கள் அன்பு ஐயா.

அம்மா என்றால் அன்பு என்றோரு பாடல் உண்டு ஆனால் எங்களுக்கோ எங்கள் அப்பத்தாவீட்டு  (அருணாசல) ஐயா என்றால் அன்பு.  பொங்கும் கருணையும் அன்பையும் எங்கள் ஐயாவின் கண்வழியேதான் பார்க்கவேண்டும்.



ஒருவருக்குக் கடிதம் எழுதவேண்டும் என்றால் எங்கள் ஐயா எங்களை எழுதச் சொல்லும்போது “ எனது பேரன்பிற்கும் பெருமதிப்பிற்கும் உரிய “ என்றுதான் எழுதத் தொடங்கச் சொல்லுவார்கள். 

மிக அரிதான சமயங்களில் அவர்கள் தன் கைப்பட எனக்கு எழுதிய கடிதங்களை பொக்கிஷமாக லாக்கரில்  வங்கி லாக்கரில் வைத்துள்ளேன். ஆறுதலும் தேறுதலும் தன்னம்பிக்கையையும் தரும் கடிதங்கள் அவை.

என்றும் தலை கோதிவிடும் லாகவமாய் அன்பாய் அவர்கள் பேசும் வார்த்தைகளும் எழுதும் வார்த்தைகளும் இருக்கும்.

///கோதுதல்..:-
*******************
ஒரு தூக்கம் வரும்போது
ஒரு சோகத்தை விழுங்கும் போது
ஒரு கோபத்திலிருந்து விடுபட
ஒரு துக்கத்தை வெளியேற்ற
தேவையாய் இருக்கிறது
தலை கோதுதல்.

தாத்தாவின் முடியடர்ந்த
மார்பில் படுத்தபடி
கதை கேட்டு உச்சுக்கொட்டி
முகம் பார்த்து மல்லாந்திருக்க
தலை கோதும் அவர் கைக்குள்
சுருண்டு வருகிறது
மந்திரக் கோலால்
தொட்டதுபோல் தூக்கம்.

படிப்பு மந்தமோ.,
திருமண பந்தமோ
பார்வையாலே கோதி
தாத்தா வருடும்போது
ஒரு சமரசம் வருகிறது
ஜெயித்து விடுவோமென.

நல்லெண்ணையும் சீயக்காயும்
தாத்தாவின் தலைப்பக்கம்
தொட்டுவைத்துத் திரும்பும் போது
துக்கம் கோதுகிறது
தொண்டையை.
கேவலாய் வெளிப்பட்டு.

தங்கம் உரசி நாவிலிட்டு
பெயரிட்டு அள்ளிக் கொண்டவர்
திரும்பப்போவதில்லை
எத்தனை முறை கூவினாலும்.
பயணப்பட்டுக் கொண்டிருந்தார்
கேளாச் செவியும் பாராமுகமுமாய்
பச்சை ஓலையில்..

அலமாரி லாக்கரைத்
திறக்கும் போதெல்லாம்
மறைந்த தாத்தா
சந்தனப் பாக்கெட்டுகளோடு
வார்த்தைகளால் கோதியபடி
இருந்தார் பாதுகாத்து
வைத்திருந்த பழைய கடிதங்களில்..

டிஸ்கி:- இந்தக் கவிதை 14.8.2011 கல்கியில் வெளிவந்துள்ளது:)///
இந்தக் கவிதை 2012 ஜூன் மாத குங்குமத்திலும் வெளிவந்தது..  :)

அவர்கள் நினைவில் எழுதியது இக்கவிதை. கல்கி, குங்குமம் ஆகிய இரு இதழ்களிலும் வெளிவந்தது சிறப்பு. 

அவர்களைப் பற்றிச் சொல்ல ஆயிரம் உண்டு. ஆனால் இங்கே இடம் பத்தாது . மேலும் நான் மட்டுமல்ல. எங்கள் குடும்ப உறுப்பினர் அனைவருக்குமே அவர்களைப் பற்றிச் சொல்லப் பல விஷயங்கள் உண்டு. அனைத்தும் மனம் சார்ந்தது என்பதால் இங்கே பகிரவில்லை.

என்றென்றும் எங்களுக்கு அன்பும் பாசமும் தவிர வேறொன்றும் தந்தறியாத எங்கள் அன்பின் ஐயாவுக்கு ( இன்று இருந்திருந்தால் ) இந்த அக்டோபர் 25 ஆம் நூறு வயது.

அவர்கள் 80 ஆவது பிறந்த தின நாளில் பிள்ளையார்பட்டியில் நடந்த சதாபிஷேகத்தில் காப்பியக் கவிஞர் நா. மீனவர் அவர்கள் வாசித்துஅளித்த வாழ்த்து மடல். 

1975 இல் சாந்தியும் ( சஷ்டியப்த பூர்த்தி ), 1996 ஜனவரியில் சதாபிஷேகமும் ( 80 வது பிறந்த நாள் -- ஆயிரம் பிறை கண்ட நாள் ) கொண்டாடினார்கள். இப்போது இருந்திருந்தால் கனகாபிஷேகம் ( 100 பிறந்தநாள் ) கொண்டாடி இருக்கலாம். எங்களுக்குக் கொடுத்து வைக்கவில்லை. எங்கள் தெய்வத் திரு ஐயாவின் பிறந்தநாளைப் பத்ரிக்கைகளிலும், வலைத்தளத்திலும் முகநூலிலும் கொண்டாடி மகிழ்கிறோம். என்றும் என்றென்றும் எங்கள் உடனிருங்கள் ஐயா , வழி நடத்துங்கள் ஐயா. உங்கள் அன்பை என்றென்றும் நாடும் பேரன் பேத்தியர் உங்கள் பொற்பாதங்களில் எங்கள் இதயப் பூவை சமர்ப்பிக்கிறோம்.

இறைவன் பாதத்தில் ஒரு இணையற்ற இடத்தில்தான் தாங்கள் உறைந்திருப்பீர்கள். உள்ளும் புறமும் உறையும் அன்பில் அந்த இறைவனையே கலந்திருப்பீர்கள் ஐயா.

மங்காத புகழோடு இதேபோல் இறையருளில் உறைந்து  வாழ்க வளமுடன், நலமுடன், பல்லாண்டு.