கசியும் மின்சாரம்...

பஞ்சாமிர்தமும் தேனுமாய்
வழிகிறது உன் சிரிப்பு..
திகைத்து நிற்கும்
தெய்வச்சிலையாய் நான்..

பூக்களின் இதழ்கள் உண்டு..
இதழ்களில் பூக்கள்
விரியப் பார்த்தது உன்னிடம்தான்..

கன்னக் குழியின் கள்ளச் சிரிப்பு
கைப்பிடி பதித்த .,கற்கள் ஜொலிக்கும் .,
குறுவாளாய் மினுமினுக்க..


ஐஸ்கட்டியும் ..
நெருப்புத்துண்டுமாய்..
ஒரு சேர விழுங்கி.,

உன் சிரிப்புக்கரையான்
அரித்த புத்தகமாய்
என் கண்கள்..

திராவகம் போலும்
இனிப்பாயும் உன் சிரிப்பு...
தெறித்தவுடன் தெரியாமல்
போய்விட்டன என் கண்கள்..

உள்ளம் கிடுகிடுக்க.,
உதடு கிறுகிறுக்க..
உயிர் பறிக்கும்
உன்னதம் இந்த சன்னதம்..

உன் கோடி சூர்யப்
பிரகாசச் சிரிப்பில்
காணாமல் போன
கோளாய் நான்..

ஹை வோல்டேஜ் மின்சாரமாய்..
கசிந்து கொண்டிருந்தது உன் சிரிப்பு..
என் கண்களால் தொட்ட பின்னும்
கருகாமல் உயிர்த்து..
பற்றியெரியும் ஹீலியப் பந்தாய்..

படமெடுத்து ஆடும் நாகமாய்ப்
பரந்து விரிகிறது உன் சிரிப்பு..
கொத்துப் படக் காத்துக்
காதலுடன் நான்...

கொத்தி விடு ..
செத்துவிடுகிறேன்... அல்லது
உயிர்த்தெழுகிறேன்..