சும்மா: ஏடும் எழுத்துக்களும். இசைகுடிமானமும் முறி எழுதிக் கொள்ளுதலும்.

546.ஏட்டுப் பள்ளிக்கூடம் , திண்ணைப் பள்ளிக்கூடம், குருகுலம் என்ற சொற்களைக் கேட்டிருப்பீர்கள். அமராவதி புதூர் என்ற ஊரிலும் திருப்பளாய்த்துறை என்ற ஊரிலும் குருகுலக் கல்வி முறை இருந்தது பற்றி என் பள்ளிப் பருவத்தில் கேள்விப்பட்டிருக்கிறேன்.

அதென்ன ஏட்டுப் பள்ளிக்கூடம். அந்தக் காலத்தில் குழந்தைகளை முதன் முதலில் விஜயதசமி அன்றுதான் பள்ளியில் சேர்ப்பார்கள். இதற்கு சூள்பிடி என்றும் பெயருண்டு.

329. சூள்பிடி/சூப்டி.. - இதுவும் அந்தக் காலத்தில் செய்தது இப்போது வழக்கொழிந்து விட்டது. ஆண் பிள்ளைகளுக்கு செய்யப்படும் ஒரு விழா. சூள்பிடி என்று சொல்வது. முதன் முதலில் பள்ளிக்கூடம் சென்று படிக்கப் போகும்பிள்ளையைக் குதிரையில் வைத்து அழைத்துச் சென்று ( அதன் முன்னே தீவிட்டி பிடித்து அழைத்துச் செல்வார்களாம் – அதுதான் சூள் பிடி ) பள்ளியில் சேர்க்கும் நிகழ்ச்சியையும் குறிப்பிடுகின்றார்கள்.

///குழந்தைகளுக்கு வரும் முதல் பிறந்தநாளை புதுமை எனக் கொண்டாடுகிறார்கள். முதன் முதல் பள்ளி செல்லும் போது பிள்ளைகளை கார்த்திகைத் திருநாளில் வீடுகளில் வாழை நட்டு விளக்கேற்றி விநாயகர் கோயிலுக்கோ, சிவாலயத்துக்கோ குதிரை ஏற்றிச் சென்று சோதி தரிசனம் செய்து வரச் செய்கிறார்கள். இதை சூள்பிடி ( சூப்பிடி என்று இப்போது பேச்சு வழக்கு மருவி விட்டது ) என்ற அணையாத லாந்தர் விளக்குகள், மெழுகுதிரி விளக்குகளைக் குதிரை முன் பிடித்துக் கொண்டு கோயிலுக்கு அழைத்துச் சென்று வருவார்கள்.////

மாணவர்கள் ஆசிரியருக்குக் குருதட்சணை ( தேங்காய் , பூ, பழம், வெற்றிலை, பாக்கு, தட்சணை ) சமர்ப்பித்துக் கல்வி கற்பிக்க வேண்டி வணங்கி நிற்பார்கள். அப்போது பரப்பிய மஞ்சள் அரிசியில் அல்லது மணலில் கூட ஆசிரியர் மாணவர்களின் கையைப் பிடித்து ஆட்காட்டிவிரலால்“அரி ஓம்” என எழுத வைப்பாராம். அதன் பின் 547.* ஏட்டில் எழுத்தாணி வைத்து எழுதக் கற்பிப்பார்களாம்.

இந்த எழுத்தாணி வார்ப்பிரும்பில் செய்யப்பட்டிருக்கும். ஏடு பனை ஓலையைப் பதப்படுத்திச் செய்யப்பட்டிருக்கும். இதை வெள்ளோலை என்றும் சொல்கிறார்கள்.

ஒவ்வொருவரும் அதில்தான் உயிரெழுத்து மெய்யெழுத்து எல்லாம் எழுதக்கற்று வார்த்தைகள், வாக்கியங்கள் எழுதக் கற்று சிலர் கவிதைகளும் காவியங்களுமே புனைந்துவிடுவார்கள். இதை எழுதி வைக்கும் ஓலைகளை ஓலை நறுக்கு என்றும் ஓலை முறி என்றும் சொல்வார்கள்.இணைத்துக் கட்டப்பட்ட பின் இவற்றை ஓலைச்சுவடி என்கிறார்கள்.

அதிகமாக அழுத்தம் கொடுத்தால் ஏடு கிழிந்துவிடும்.இதிலும் ஒவ்வொரு ஏடாக எழுதி நடுவில்/ஓரத்தில் துளையிட்டுக் கயிற்றில் கோர்த்து வைப்பார்கள்.அந்தக் கயிறும் ட்வைன் நூல் போல் கெட்டியாக கால் இஞ்ச் தடிமனில் இருக்கும்.

ஒவ்வொரு ஓலையிலும் எழுதி முடித்துக் கோர்த்துக் கட்டும்போது தனது இன்ஷியலைப் பொறித்திருப்பார்கள்.

வட்டி கொடுக்கல் வாங்கல் கணக்கு, சொத்துப் பத்திரம்கூட அந்நாளில் ஏட்டில்தான் எழுதிவைக்கப்பட்டிருக்கு. !

அந்நாளில் காதல் தூது விடக்கூட ஓலை பயன்பட்டிருக்கு. அது போக அரசாங்க ஓலைகள் திருமுக ஓலை என்று பிரசித்தமானவை.

இதில் என் கணவரின் பாட்டையா எழுதிப்பழகிய 548.*ஏடு/ஓலைச்சுவடி. இதுதான் எல்லா மங்கல நிகழ்வுக்கும் 549.*தும்பு பிடிக்க உபயோகப்படுகிறது.

செட்டிநாட்டுப் பக்கமிருக்கும் 550.*மிதிலைப்பட்டி போன்ற ஊர்களுக்கு தமிழ்த்தாத்தா உ வே சுவாமிநாத ஐயர் மாட்டு வண்டிகளில் பயணம் செய்து இதுபோல பல அரிய ஓலைகளைக் கண்டுபிடித்துச் சேர்த்துத் தமிழுக்கு அரும்தொண்டாற்றி இருக்கிறார் எனப் படித்திருக்கிறேன்.

ஏட்டுச் சுரைக்காய் கூட்டுக்குதவாது என்று கேள்விப்பட்டிருப்பீர்கள். சித்திரத்திலிருக்கும் காய் சமைப்பதற்காகாது. அதுபோல் வெறும் கல்வியறிவு மட்டும் யதார்த்தத்தை எதிர்கொள்ளப் போதாது. அத்துடன் பொது அறிவும் வேண்டும் என்ற அர்த்தத்தில் இருக்கலாம். !

பனை ஓலைகளை மட்டுமல்ல. காகிதப் புத்தகங்களையும் அதனாலேயே ஏடு என அழைக்கிறோம். பழைய புத்தகங்கள் பக்கங்கள் பிரிந்து தனித்தனியாக வந்தால் ஏடு ஏடா வருது என்றும் சொல்வதுண்டு. !

பனையோலையில் எழுதிய காரணத்தாலேயே நமது எழுத்துக்கள் வட்டமாக இருக்கின்றனவாம். !

சும்மா

வெள்ளி, 25 நவம்பர், 2016

ஏடும் எழுத்துக்களும். இசைகுடிமானமும் முறி எழுதிக் கொள்ளுதலும்.

1 கருத்து: