சும்மா: சத்துணவு கல்யாண வைபோகமே ! -- பார்ட் 7,8. ( நாடகம் ).

காட்சி – 7.

[ பனகல் பார்க்கில் ஒரு பூவரசமரத்தின் பின்புறம்.]

செந்தில்நாதன் :- வள்ளிநாயகி ! என்னைக் காதலிக்கின்றேனென்று நீ சொன்னாயே ? அது உண்மையா ?

வள்ளிநாயகி :- ஆமாம். ! நீங்கள் காம்பவுண்டுச் சுவரில் ஏறிய வீரத்தனத்தைப் பார்த்ததும் என் மனம் உங்கள்பால் நாடிவிட்டது. அந்த ஆசிரியரை நீங்கள் படுத்திய பாடு. ! அவர் உங்களை எவ்வளவு பணிவுடன் வணங்கினார் என்பதை நினைத்துப் பார்த்தாலே உங்களின் மதிப்பு புரிந்தது. மேலும் இரண்டு காலும் வீங்கிய நிலையில் நீங்கள் என் அப்பாவிடமும், அவர் திட்டிய போதிலும் மரியாதையாகப் பதிலளித்த உங்கள் குணம் என்னை மிகவும் கவர்ந்துவிட்டது. ( என்கின்ற பாணியிலேயே வள்ளி பேசிக்கொண்டே போக இனிமேலும் கேட்டுக் கொண்டிருந்தால் தான் தலைமயிரைப் பிய்த்துக் கொள்ளப் போய்விடுவோம் என்று பயந்து போனான். )

செந்தில் நாதன். : - ஆமாம் .. ஆமாம். ( எனப் பதற்றத்தில் கூற )

[ பக்கத்தில் இருந்த புதரிலிருந்து அருணாசலம் வெளிப்பட்டு ]

அருணாசலம் :- ( கோபாசலமாக ) ஏண்டா டேய் ! என்ன ஆலுமா ஆலுமான்னு ஆமாஞ்சாமி போடறே !. கால் வீக்கம் கொறையறதுக்குள்ள என்ன காதல் வசனம் வேண்டிக்கிடக்குங்குறேன். உன்னை உதைச்சா..

[ என்று கூறி அவனைப் பிடிப்பதற்குள் அவன் விம்மிப் புடைத்த வீரக்கால்களுடன் பாக்கின் சுவரைத் தாண்டுகின்றான்.

அருணாசலம் :- ( கருணாசலமாக ). ஏம்மா, இவனைப் போய்க் காதலிக்கிறியே ! சரியான கோழைப்பய ! அன்னக் காவடிம்மா இவன் ! ( என்க )

வள்ளிநாயகி :- ( நாணத்துடன் ) போங்கப்பா ! பெரிய வீரராக்கும் அவர் ! அவரைப் போல இந்தக் காம்பவுண்டுச் சுவரைத் தாண்டுங்களேன் பார்ப்போம். !. அவர் நீங்க பெரியவர்னு ரொம்ப மரியாதை குடுக்கிறார்பா. !

டாக்டர் :- கர்மம்.. ! கர்மம்.. !. எல்லாம் எந்தலைவிதி. ! ஹூம். ! எம்மகளுக்கு இவந்தானா கிடைக்கணும் காதலிக்க ? சரி வாம்மா போகலாம்.!

[ திரை விழுகின்றது ]

காட்சி – 8.

[ பனகல் பார்க்கின் வெளிப்புறம் ]

செந்தில்நாதன் :- ஐயய்யோ !. அம்மாடி ! வலி உயிர் போகுதே ! அகா. ! அந்தா நம்ம சத்துணவு சார் நிக்குறாரே ! சார். ! சார் !.

ஜான் அமல் கென்னடி :- ( மளிகைக் கடையில். ஒரு தூக்கு வாளியைக் குடுத்துவிட்டு ஒரு பாட்டிலை வாங்கி மறைத்துக் கொண்டு கிளம்ப எத்தனித்தவர் இவன் குரலைக் கேட்டதும் நாலு கால் பாய்ச்சலில் ஓடிக்கொண்டே ) ஐயய்யோ ! பார்த்துட்டானே ! நம்ம வேலைக்கு வேட்டுத்தான். !

( எனக் கத்திக் கொண்டே பக்கத்தில் இருந்த பங்களாவிற்குள் நுழைந்து வாசற்கதவைத் திறந்து புகுந்து கொள்ள )

செந்தில்நாதன் :- விட்டேனா பார் ( என்று கூறிவிட்டு ) நாலுகால் பிராணியாட்டம் கைகளையும் கால்களாக்கி ஓட பார்ப்பவர்கள் பரிதாபப்பட்டு சில்லறை எறிந்துவிட்டுப் போனார்கள்.

( பங்களாவின் காம்பவுண்டு சுவரை அனாயாசமாகத் தாண்டி உள்ளே நுழைய மாடிப் பால்கனியில் இவனைப் பார்த்த ஒரு மாது தடதடவென்று கீழே ஓடி வந்து சோபாவில் உட்கார வைத்து )

மாது :- மகனே செந்தி !. அப்பா எப்பிடிப்பா இருக்குற ! இந்த அம்மாவைத் தவிக்க விட்டுட்டு ஐந்து வயசிலேயே காணமப் போயிட்டியே ! ( அவனை அணைத்துக் கொண்டு ) பார் உன்னைக் காம்பவுண்டுச் சுவரைத் தாண்டி விளையாடாதேன்னு சொன்னதுக்கு இப்பிடிச் செய்யலாமா ? உனக்கு பசிச்சாக் கூடச் சொல்லத் தெரியாதே ! உன்னை யாருப்பா இவ்வளவு வருஷம் கவனிச்சுச் சோறு போட்டாங்க. !

( என்று மேலே பேசிக்கொண்டே போக செந்திநாதனும், ஜான் அமல் கென்னடியும் திரு திரு என்று விழித்துக் கொண்டார்கள். அப்போது முனியம்மா அந்தப் பக்கம் வர )

செந்தில்நாதன் :- அக்கா ! எக்கா ! ( என அழைக்க )

முனியம்மா : - ஏண்டா தம்பி ! இங்க எப்பிடி வந்த !. நாலு நாலா வூட்டுப் பக்கட்டு வரவேயில்லை. சோறு போடலைன்னு எம்மேல கோபமா. !

( என்றவளின் பார்வையில் ஜான் அமல் கென்னடி எதையோ இடுப்பில் தொட்டுத் தொட்டுப் பார்த்துக் கொள்வது தெரிகிறது. )

முனியம்மா :_ இந்தா அதை இப்பிடிக் குடு.

ஜான் அமல் கென்னடி :- வேண்டாம் முனியம்மா. விடுன்னா அட விடு ( என்று இவர் பறிக்க முனியம்மாவும் பறிக்க, பாட்டில் கீழே விழுந்து உடைய பாட்டிலிலிருந்து கள் வழிந்தோட )

முனியம்மா :_ எனக்குத் தெரியும் நீ இப்பிடி இந்தக் கள்ளைக் குடிப்பேன்னு. !

( இடையில் செந்தில்நாதனுடன் அம்மாது உரையாடிக் கொண்டிருக்கின்றார் )

ஜான் அமல் கென்னடி :_ ஐயோ அது கள் இல்லை பதநீர். ! சொன்னாக் கேளு ! எம்பெண்டாட்டி என்னைத் திட்டுவா !. அவளுக்குப் பதநீர் பிடிக்காது. ! நான் அந்தக் கடையில் சத்து மாவைக் கொடுத்துட்டுத்தான் வாங்கினேன். இனிமே அப்பிடிச் செய்ய மாட்டேன். அந்தக் கடைக்காரனுக்குச் சத்துமாவுண்ணா உயிரு அதுனாலதான். தயவுசெய்து மானேஜர் கிட்ட சொல்லிடாத. ! எம் பொண்டாட்டிக்கிட்டயும் சொல்லிடாதே !

( அந்தச் சமயம் நடந்து வந்த ஹெட்மாஸ்டர் தம் பங்களாவின் தோட்டத்துக்குப் பக்கத்தில் இரண்டு உருவங்கள் பதுங்குவதைக் கண்டு சத்தம் போட வெளியே வந்தவர்கள் டாக்டர் அருணாசலமும் அவர் மகள் வள்ளியும் )

ஹெட்மாஸ்டர் :_ அடடா ! உள்ளே போயே பார்க்கலாமே ! இங்க ஏன் இப்டி ?

( உள்ளே வந்த ஹெட்மாஸ்டர் வேணுகோபாலாச்சாரியார் இந்தக் கூட்டத்தைப் பார்த்துவிட்டு )

ஹெட்மாஸ்டர் :- ( தம்மனைவியிடம் ) பாகீரதி. ! இந்தப் பையனைப் பார்த்தால் நம்ம செந்தி மாதிரி இருக்குல்ல. ! ( என்று கூற ஆல்பத்தைப் புரட்டி செந்திலிடம் காண்பித்துக் கொண்டிருந்த மகா கனம் பொருந்திய பாகீரதி அம்மாள் )

பாகீரதி அம்மா :- ( பாசத்துடன் ) ஆமாங்க ! இவன் நம்ம செந்தியேதான் ! பதினைந்து வருஷம் கழிச்சுப் பார்த்தாலும் இவனை எனக்கு அடையாளம் தெரியுதுங்க. !. பதினாலு வருஷமா அவன் ஒரு அனாதை விடுதில திருச்சில இருந்தானாங்க. ! யாரோ ரயில்ல இருந்த இவனைக் கொண்டுபோய் விட்டிருக்காங்க. ! போன வருடம் இவன் இங்க வந்திருக்கான். ! நாம எங்கன்னு இவனுக்குத் தெரியலயாம். பசியால மயங்கிக் கிடந்த இவனை நம்ம முனியம்மாதான் தம்பியா வளர்த்திருக்கா !. முனியம்மாவுக்கும் அவள் மகன் சங்கரனுக்கும் நாம நன்றியைத் தெரிவிக்கணும்ங்க.

( இடையில் வள்ளிநாயகி தன் அப்பா அருணாசலத்திடம் )

வள்ளிநாயகி :_ பாருங்கப்பா ! இவரைப் போய் அன்னக் காவடின்னீங்களே ! இவ்வளவு பெரிய பங்களாவுக்குச் சொந்தக்காரர் .! பார்த்துக்குங்க. !

பாகீரதி அம்மா :- என்னங்க கதை வேற மாதிரிப் போகுது. !

அருணாசலம் :- இல்லீங்க !. நல்லாத்தான் நடக்குது எல்லாம். ! வாங்க சம்பந்தி போகலாம். ! இனிமே ஜான் இப்பிடி திருட்டுத்தனம் பண்ண மாட்டார். அதுக்கு நான் கியாரண்டி. !

முனியம்மார் :- ( கண்ணீருடன் ) தம்பி நீ பெரிய வூட்டுப் புள்ளையாயிட்டே. ! என்னை இனிமே எங்க கவனிக்கப் போறே நீ ! ஹூம் !

செந்தில்நாதன் :- அப்டில்லால் விட்டுடுவனாக்கா ! ( என்று கூறிக்கொண்டே செந்தில்நாதன் வள்ளியின் கையைப் பிடித்து ) எல்லாம் சத்துணவினால்தான். அதற்கு நான் ஆலாய்ப் பறக்கப் போய்த்தானே என் அப்பா அம்மாவைக் கண்டுபிடிக்க முடிந்தது. உன்னையும் காதலிக்க. ( என்று கூறிக்கொண்டே இடுப்பில் கிள்ள )

முனியம்மா :- தம்பி விளையாட்டெல்லாம் கல்யாணத்துக்கு அப்புறம். உன் கால் வீக்கம் குறையட்டும். வர்ற தை மாசம் முடிச்சிடலாம். கல்யாணத்துல ஸ்பெஷல் ஐட்டம் சத்துமாவு.

( வள்ளி கண்களைக் கைகளால் பொத்திக் கொண்டு ஓட, அனைவரும் வாய்விட்டுச் சிரிக்க.. )

( விழுகின்றது திரை. ).

டிஸ்கி :- 1984 கல்லூரி டைரியில் எழுதியது. ஃபாத்திமா அம்மா கொடுத்த அசைன்மெண்டுக்காக எழுதப்பட்டது. மிச்ச பகுதிகளும் பின்னர் வெளியாகும்.

இதையும் பாருங்க.