வாயெல்லாம் பிஸ்கட் கூழ்., தண்ணீர்.
“அம்மா புஜ்ஜி என் தலையிலே
பென்சில் சொருவி வைச்சிருக்கா.. வலிக்குது”
பென்சில் எடுத்து., வாய் துடைத்து
சமாதானம் சொன்னேன்.,
“அக்காதானே .. விடு..”
மகள் பள்ளி சென்றபின்
கண் கசக்கி புகார் சொன்ன
பார்பி பொம்மையை அணைத்தபடி..
டிஸ்கி:- இந்தக் கவிதை நவம்பர் 14, 2011 குமுதத்தில் வெளிவந்தது.
எக்ஸலண்ட். மகளின் பார்பி பொம்மையையும் ஒரு குழந்தையாய் நினைப்பது எத்தனை ஈரமுள்ள இதயம். மிகமிக ரசிக்க வைத்தது கவிதை. குமுதத்தில் இடம் பெற்றதற்கு என் நல்வாழ்த்துக்கள்க்கா.
பதிலளிநீக்குஅதிர்ஷ்டக்கார பார்பி. அக்கா பள்ளிக்குப் போனதும் அம்மா அவளுடன் விளையாடத் தொடங்கிவிட்டாளே...
பதிலளிநீக்குநன்றி பாலகணேஷ்,
பதிலளிநீக்குஆம் கீதமஞ்சரி.:)
வலைப்பதிவர் ஒற்றுமை ஓங்கட்டும்.!
பதிலளிநீக்குஎன்றும் நம்முள் வலிமை பெருகட்டும்.!